لاغری سریع و عضله سازی به متد کلینیک رسپینا قسمت دوم

با ادامه مقاله اصول عضله سازی در خدمت شما هستیم.برای مشاوره رایگان با متخصصان کلینیک رسپینا اینجا کلیک کنید.

دو عامل فعال کننده ی mTOR، عبارت اند از:

هورمون انسولین: این هورمون به وسیله ی غدهی پانکراس در بدن ترشح میشود. از آنجا که انسولین هورمون تنظیم کنندهی قند خون است، به هنگام غذاخوردن ترشح می شود و وظیفه ی آن کمک به ورود برخی مواد مغذی به درون سلول های بدن است.میزان بیش از اندازه ی انسولین در خون (افزایش مزمن سطح انسولین)، مشکل زیان باری است که میتواند زمینه ساز بسیاری از بیماریها، از جمله موارد زیر باشد:

• آلزایمر؛
• دیابت؛
• بیماریهای قلبی عروقی
• سندرم مقاومت به انسولین
• انواع سرطانها.

تمرینات ورزشی سنگین

در حقیقت، ورزشهای سنگین با سرکوب mTOR در ابتدا، سبب فعال شدن آن می شوند. هنگام شروع ورزش، mTOR همچون فنری فشرده و مهارشده است، اما پس از پایان ورزش، بی اندازه حساس شده و پتانسیل عضله سازی بزرگی را در خود حفظ می کند که آماده یرهاشدن به محض صرف غذاست.

برای افزایش پتانسیل عضله سازی پروتئین های mTOR لازم است تا در ابتدا مهار شوند. این کار را با پرهیز از غذا می توان انجام داد. وقتیmTOR مهارشده، به دلیل خوردن غذا یا ورزش های سنگین یا ترکیبی از این دو آزاد شود، تأثیر بیشتری خواهد داشت.در صورت افزایش مزمن انسولین، حساسیت بدن نسبت به آثار آن به اندازه ای کاهش می یابد که تا حد بروز دیابت هم میتواند پیش برود. از طرفی چون هورمون انسولین عامل فعالیت mTOR است، افزایش مزمن سطح آن در کاهش توانایی ساخت عضله نیز تأثیرگذار خواهد بود.

چنین وضعیتی را می توان یک چرخهی معیوب پایدار نامید: هرچه بیشتر غذا بخورید، بدن انسولین بیشتری تولید می کند و نسبت به ترشح آن کمتر حساس می شود و هرچه حساسیت بدن به انسولین کمتر شود، مجبور به تولید انسولین بیشتری خواهد شد. پس می بینید که اگر هدف، ساختن عضله باشد، خوردن غذای بیشتر، بهترین راه حل برای طولانی مدت نخواهد بود.

شما هرگز قادر به متوقف کردن تولید انسولین نخواهید بود، اما به منظور ایجاد تعادل در سطح هورمون، می توانید ترشح آن را کاهش دهید. پرهیز از غذا یکی از بهترین راه ها. البته نه بهترین راه برای ایجاد تعادل در سطح انسولین خون است. در صورت کنترل ترشح انسولین و رساندن آن به سلحی متعادل تر، بدن نیز در مقابل آثار این هورمون حساسیت بیشتری نشان خواهد داد. یعنی به انسولین کمتری برای عملکرد خود نیاز داشته و عضله سازی به شکل مؤثر تری انجام خواهد گرفت.

برای کنترل سطح انسولین خود می توانید بعضی رژیم های غذایی، مثل رژیم پالتو و رژیم مدیترانه ای را امتحان کنید. برای اطلاعات بیشتر به کتاب
Paleo Cookbook For Dunimies , The Mediterranean Diet Cookbook رجوع کنید. همچنین به منظور مدیریت سطح انسولین خون خود در دوره ی غیر پرهیز از غذا، می توانید به مبحث «سالم خوری در دوره ی غیر پرهیز» در این فصل رجوع کنید. باوجود اهمیت فوق العاده ی مصرف غذای سالم، بهترین راه برای حفظ تعادل انسولین بدن، غذانخوردن است. پس بار دیگر پیروزی با پرهیز از غذاست.

بهبود عملکرد و کارایی مغز:

براساس نتایج تحقیقات انجام شده، پرهیز از غذا در برطرف شدن احتمال بروز بیماری های نورودژنراتیو (تخریب کننده ی عصبی) مؤثر است. حتی اگر قصد کاهش وزن یا افزایش حجم عضلات خود را هم ندارید، أثار مثبت پرهیز از غذا بر مغز، ارزش توجه به آن را دارد. در واقع با نخوردن غذا، مغز تحت فشار ملایمی مشابه فشار ناشی از ورزش بر عضلات قرار می گیرد.

با پرهیز از غذا، مغز نیز تقویت شده و در برابر بیماریهای تخریب کننده ی عصبی مقاوم تر میشود. در مباحث بعدی، نقش رژیم پرهیز از غذا در بهبود مدارهای عصبی، افزایش دقت و تقویت تمرکز را شرح می دهیم.هر بار اعتراض همیشگی به پرهیز از غذا، چیزی جز باور غلط کاهش دقت و تمرکز به هنگام گرسنگی نیست. با اینکه شاید در ابتدا چنین اتفاقی رخ دهد، اما شواهد، حاکی از نادرستی این ادعا در درازمدت است. اغلب کسانی که با مردود شمردن این باور، پرهیز از غذا را به بخشی از شیوه ی زندگیشان تبدیل نموده اند، خبر از افزایش دامنه ی دقت، توجه و تمرکز خود داده اند.

بازسازی مغز:

پرهیز از غذا به چند طریق در حفظ سلامت مغز موثر است.در اینجا فقط به آثار عمدهی پرهیز از غذا بر مغز، یعنی مرکز سیستم عصبی و آنچه انسان را از میمون متمایز می کند، می پردازیم:

✓پرهیز از غذا باعث آغاز فرایند اتوفاژی می شود. اتوفاژی (خودخواری سلول) شبیه به نوعی دستگاه دفع زباله های سلولی است. در طول این فرایند، سلول های آسیب دیده در اثر بیماریهای عصبی دور ریخته میشوند. مغز به این طریق زباله ها را بیرون ریخته و از تجمع آنها جلوگیری می کند. در طول دوره ی پرهیز از غذا، روند طبیعی پاکسازی سلولی نیز با اطمینان از تقویت مغز و بهبود عملکرد آن جریان می یابد.

✓ پرهیز از غذا سبب افزایش ترشح پروتئینی به نام فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز (یا به اختصار BDNF) می شود. پروتئین BDNF مانع مرگ سلول های عصبی میشود. کم بودن میزان BDNF، در بروز بیماریهای آلزایمر، زوال عقل و دیگر اختلالات شناختی مؤثر است.

✓ پرهیز از غذا رشد سلول های جدید مغز را افزیش میدهد. این فرایند که به نام نوروژنزیس (تولید سلول های عصبی جدید) شناخته می شود، در ایجاد
ارتباطات جدید در مغز و همچنین افزایش تواناییهای شناختی مؤثر است.مغز شما مانند عضلات بدن از قاعده ی «یا استفاده کن یا از دست بده» تبعیت می کند. اگر مغزی سالم و قوی می خواهید، لازم است که گهگاه تحت تنشی ملایم قرار بگیرید. رژیم پرهیز از غذا (همراه با فعالیتهای فیزیکی و ذهنی)، در این امر به شما کمک می کند.

برای داشتن برنامه ورزشی مناسب با خود با کلینیک رسپینا تماس حاصل فرمایید.

[ بازدید : 55 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]